Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΥΚΛΟΥ

            Θα προσπαθήσω να περιγράψω το πολιτικό σύστημα μέσω ενός σχήματος για να σας βοηθήσω να καταλάβετε το πλαίσιο στο οποίο κάθε πολιτική ιδεολογία υπάρχει. Πριν συνεχίσω στο ίδιο το σχήμα, θέλω να σας πω, ότι για να παρακολουθήσετε την σκέψη που θα παρουσιάσω, θα χρειαστεί να θυμηθείτε τα βασικά της γεωμετρίας. Παρόλα αυτά, μη διστάζετε και μην κλείνετε το μυαλό σας. Είναι ιδιαιτέρως εύκολο να παρακολουθήσετε τον ειρμό μου.

Παρουσιάζω το πλαίσιο του συστήματος:

            Στο σχήμα βλέπουμε τις παρατάξεις του κοινοβουλίου.  Αν παρατηρήσουμε, θα δούμε ότι αν αφαιρέσουμε το τόξο ανάμεσα στην Άκρα Δεξιά και την Άκρα Αριστερά, δηλαδή την δικτατορία και τα σημεία πλησίον αυτής, θα είχαμε ένα  λειψό κύκλο. Αυτός λοιπόν ο λειψός κύκλος, είναι ότι εκφράζεται μέσα σε ένα υγιές κοινοβούλιο.
            Τα σημεία του κύκλου είναι άπειρα, όπως ξέρουμε από την γεωμετρία, όπως άπειρες είναι και οι απόψεις που υπάρχουν. Έτσι λοιπόν, το κάθε σημείο αντιστοιχεί σε μια άποψη. Με απλά λογία, πρόκειται περί μιας συναρτήσεως τύπου ένα προς ένα. Προσέξτε, πως οι αποστάσεις μεταξύ των οκτώ σημείων, τα οποία βλέπετε, απέχουν την ίδια απόσταση το ένα με το άλλο, κι επιπλέον προσέξτε ότι η αριστερά με την δεξιά είναι αντίθετα καθώς έχουν γωνίες 180 μοιρών.
            Αν παρατηρήσετε λίγο ακόμα λοιπόν, θα δείτε ότι το κέντρο του κύκλου είναι το σημείο στο οποίο οι γραμμές ενώνονται και όλα τα άπειρα σημεία του κύκλου απέχουν την ίδια απόσταση. Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει, ως εκ τούτου, ότι το κέντρο είναι το ιδανικό σημείο για το καθένα. Μα αυτό είναι λάθος, αν και κοινό λάθος. Στον καθένα αρέσει περισσότερο το σημείο του. Για να κατανοήσετε τι είναι το κέντρο αφήστε με πρώτα να εξηγήσω τι είναι τα σημεία εντός του κύκλου κι έτσι θα καταλάβετε ευκολότερα τι είναι το κέντρο αυτού. Τα σημεία εντός του κύκλου είναι συμβιβασμοί ή, αν θέλετε, μια σχέση αποστάσεως μεταξύ όλων των σημείων πάνω στον κύκλο.
            Για παράδειγμα ένα κόμμα που αποτελείται από άτομα με παρόμοιες αλλά ποτέ ακριβώς τις ίδιες ιδεολογίες, λόγω της ατομικότητας τού κάθε ατόμου, είναι στοιχεία στο χώρο μέσα στον κύκλο, διότι συμβιβάζουν τις απόψεις των μονάδων σε μια κομματική γραμμή. Και όπως κάποιοι μπορεί να σκεφτήκατε , ναι, αν υπήρχε ένα κόμμα από ένα βουλευτή με μια ιδεολογία ή με πολλούς βουλευτές, κλώνους ο ένας του άλλου, θα μπορούσε το κόμμα να βρίσκεται πάνω στον κύκλο.
            Άρα, το κέντρο είναι ο απόλυτος, κι ως εκ τούτου δικαιότερος, συμβιβασμός όλων. Επειδή λοιπόν το κέντρο είναι ο απόλυτος συμβιβασμός, είναι ουτοπικό και μη πραγματικό, τουλάχιστον βάση του κόσμου στον οποίο ζούμε τώρα. Θα μπορούσα να φιλοσοφήσω ώρα ατελείωτη για το κέντρο του κύκλου αλλά θεωρώ ανούσιο να μιλώ για κάτι ουτοπικό. Πάραυτα, οφείλω να θυμίσω στον αναγνώστη μου, ότι το κέντρο του κύκλου και το κέντρο του κοινοβουλίου δεν είναι το ίδιο και το αυτό. Είναι δύο διαφορετικά σημεία πάνω στο χώρο και η μόνη σχέση που έχουν είναι ότι η απόσταση μεταξύ τους, είναι μία ακτίνα του κύκλου.
            Φαντάζομαι τώρα, ότι αναρωτιούνται, και δικαίως, κάποιοι για το τι είναι τα σημεία εντός του παραλληλογράμμου και εκτός του κύκλου. Τα σημεία αυτά είναι άπειρες εκδοχές αναρχίας όπου σαφώς έχουν μια απόσταση από το κέντρο του κύκλου κι από τα οκτώ σημεία επάνω του. Ως εκ τούτου λοιπόν, καταλαβαίνετε ότι ακόμα και η αναρχία είναι σχετική με τις παρατάξεις, μπορεί να είναι πιο κοντά στην δεξιά ή την αριστερά ή σε τίποτα από τα δύο. Άρα, συμπεραίνουμε, ότι όλα τα σημεία του χώρου έχουν μια σχέση το ένα με το άλλο μέσα στο πολιτικό πλαίσιο.
            Όσον αφορά λοιπόν τα στοιχεία πάνω στον κύκλο, δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι είναι όλα καλά και υγιή. Παρόλα αυτά, δεν ημπορώ να ισχυριστώ ούτε πως κάποιο εξ αυτών είναι εσφαλμένο και σκάρτο. Βλέπετε, ότι η άποψη για τα σημεία είναι τελείως υποκειμενική και εκφράζει μόνο τις ιδέες του ατόμου που το εκφράζει. Εδώ θα ‘θελα να αναφέρω όμως, ότι κάποιοι άνθρωποι, αν θέλετε οι πιο πολλοί έχουν κράματα απόψεων στο μυαλό τους, ή αν θέλετε καλύτερα συμβιβασμούς απόψεων των γονιών τους, των φίλων τους, και όλων με όσους έρχονται σε πνευματική επαφή. Έτσι και μονάδες μπορεί να μην εκφράζονται από σημεία πάνω στον κύκλο, αλλά και μέσα κι έξω. Άρα, η άποψη μπορεί να είναι οποιαδήποτε και οτιδήποτε.
             Για να τελειώσω λοιπόν την θεωρία αυτή, που ελπίζω να ήταν πιο ενδιαφέρουσα απ’ ότι κουραστική, θα λύσω το τελευταίο πιθανό ερώτημα. «Τι είναι τα σημεία εκτός του πλαισίου;» Δύσκολη ερώτηση. Τα σημεία εκτός του πλαισίου μπορεί να είναι άπειρα πράγματα και πάμπολλες θεωρίες, θα μπορούσαν να υπάρξουν για αυτά τα σημεία, κυρίως μαθηματικής και φιλοσοφικής φύσεως. Εγώ θα εικάσω τρεις περιπτώσεις μόνον.  Μπορεί να είναι απόψεις άσχετες με το αντικείμενο μας, δηλαδή την πολιτική. Μπορεί να μη είναι καν ιδέες και απόψεις αλλά κάτι άλλο. Ή τέλος μπορεί να μην είναι και τίποτα. Τροφή για σκέψη λοιπόν. Εύχομαι να βρήκατε ενδιαφέρον την πολιτική μου θεωρία και να σας έβαλα σε σκέψεις.

~Δημοσθένης Νικολακόπουλος.