ΤΟ "ΟΧΙ" ΤΟΥ 2015

Ύστερα από το κονταροχτύπημα του "ΝΑΙ" και του "ΟΧΙ", προέκυψε χτες επί των εγκύρων ψηφοδελτίων αποτέλεσμα 38,69% και 61,31% αντίστοιχα. Στα άκυρα και τα λευκά καταγράφηκε αύξηση επί των ψηφισάντων σε σχέση με το Γενάρη 2015, που ως άθροισμα έχουν ποσοστό 5,80% από 2,36% στις βουλευτικές εκλογές που έγιναν πριν από έξι μήνες. Η αποχή στα 19.159 εκλογικά τμήματα της χώρας η αποχή αυξήθηκε σε 37,50% από 36,38% που ήταν στις εκλογές του Γενάρη 2015. Στο συγκεκριμένο δημοψήφισμα επί της ουσίας υπήρξαν τρεις τοποθετήσεις-προτάσεις, παρά το δίλημμα του "ΝΑΙ" ή "ΟΧΙ". Τα αποτελέσματα είναι αρκετά σαφή. Το κυβερνητικό- με την συνδρομή της ακροδεξιάς- "ΟΧΙ" επικράτησε πανηγυρικά του "ΝΑΙ" της αντιπολίτευσης των λεγόμενων "παλαιών κομμάτων" και του "ΠΟΤΑΜΙΟΥ". Παράλληλα η πρόταση αμφισβήτησης και ακύρωσης του ερωτήματος με τον τρόπο που είχε τεθεί από το Κομμουνιστικό Κόμμα- με άκυρο/λευκό ή αποχή- φάνηκε πως άντεξε και δεν εκμηδενίστηκε από την επικοινωνιακή καταιγίδα των τελευταίων ημερών. Σίγουρα, ο πρωθυπουργός και ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να πανηγυρίσουν: παρά το κλίμα που επικρατούσε στον ελληνικό τύπου και τα ΜΜΕ, το "ΟΧΙ" πέρασε μπροστά με διαφορά, δίνοντάς του έναν αέρα νικητή και δημιουργώντας σειρά διαδικασιών στο στρατόπεδο του "ΝΑΙ", το οποίο μπήκε από χτες κιόλας σε περίοδο αναδιοργάνωσης και αλλαγών προσώπων. Ο καθένας θα μπορούσε να προσυπογράψει όλα τα παραπάνω. Εδώ τίθεται το ερώτημα: μπορούν οι υποστηρικτές του "ΟΧΙ" να πανηγυρίσουν; Η πρόταση για την οποία κλήθηκε ο λαός να ψηφίσει έχει αποσυρθεί και πλέον η όποια συζήτηση γίνεται επί των προτάσεων Γιούνκερ, με τις οποίες η ελληνική πλευρά συμφωνεί σχεδόν απόλυτα, και που κοστολογούνται για τους πολίτες στα 8 δισεκατομμύρια ευρώ επαχθών μέτρων. Παράλληλα, οι διαδικασίες διαπραγματεύσεων είναι ανοιχτές και η πρόταση της κυβέρνησης για τρίτη συμφωνία-μνημόνιο 29,5 δισεκατομμυρίων τίθεται προς συζήτηση, με ό,τι συνεπάγονται οι δεσμεύσεις προς αυτήν. Παρά την εντύπωση και την ελπίδα που ίσως έτρεφε μια μερίδα οπαδών του "ΟΧΙ" για πιθανότητα ρήξης με την ΕΕ, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να συμβαίνει. Ούτως ή άλλως, η κυβέρνηση τόνιζε σε όλους τους τόνους ότι δεν επεδίωκε κάτι τέτοιο ήδη από τον Φλεβάρη. Επιπλέον, δεν τίθεται καν ζήτημα να μην υποστεί ο ελληνικός πληθυσμός νέα μέτρα λιτότητας, όπως και τα προηγούμενα πέντε χρόνια: η πρόταση που η ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται περιλαμβάνει και σκληρά μέτρα και δυσθεώρητα ποσά σε σχέση με το παρελθόν, τα οποία πλήττουν τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και ό,τι έχει απομείνει από την λεγόμενη μεσαία τάξη, παρά τις αντίθετες δηλώσεις εκ μέρους της κυβέρνησης. Ακόμη, η παραίτηση -κατά την επιταγή των θεσμών- του υπουργού οικονομικών δείχνει σε επίπεδο εικόνας μια στάση υποτέλειας και συσκοτισμού της κατάστασης. Είναι κάπως ρηχό να λέει κανείς ότι ένα άτομο κολλάει μια ολόκληρη διαδικασία διαπραγμάτευσης και συσχετισμούς σε πανευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο και ότι πρέπει να "φύγει για να κυλήσουν όλα ομαλά": απομακρύνει τον πολύ κόσμο από την προσεκτική ανάλυση της υπάρχουσας κατάστασης σε μία λογική παρέλασης προσώπων δίχως κοινωνικές αναφορές και πολιτικές στοχεύσεις. Η πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα με τέτοιες ανακοινώσεις και αναλύσεις παραπέμπει περισσότερο σε πασαρέλα. Θεωρούμε ότι όποιος επεδίωξε να εκφράσει ρήξη μέσω του "ΟΧΙ" στο συγκεκριμένο δημοψήφισμα ότι έπεσε θύμα υφαρπαγής ψήφου: αρνούμενος μεν την πρόταση των θεσμών/τρόικας έδωσε στην συγκυβέρνηση την δυνατότητα να μεταφράσει αυτήν την ψήφο σε αποδοχή των μέτρων που θα κληθεί να εφαρμόσει... με αριστερό πρόσημο. Τούτο το πράγμα μελλοντικά θα αποτελέσει πλήγμα για κάθε αριστερό, είτε στηρίζει είτε όχι την συγκεκριμένη κυβέρνηση. Αντί να θέσει και την τότε δικιά της πρόταση προς ψήφιση ή να τροποποιήσει το περιεχόμενο του δημοψηφίσματος, ώστε να ανταποκρίνεται στις τελευταίες εξελίξεις, άφησε μεγάλη μερίδα του κόσμου να συμβολοποιεί αυθαίρετα το "ΟΧΙ" σε "τέλος στα μνημόνια", καθιστώντας το φετίχ και κενολογία. Η πιθανή δημιουργία "διαπραγματευτικής ομάδας εθνικής ενότητας"- την στιγμή που γράφεται το κείμενο- με τα κόμματα που η κυβέρνηση λοιδορεί δεν φανερώνει κάποια διαφοροποίηση από το παρελθόν. Αντιθέτως, αποδομεί την ιδέα που είχαν κάποιοι για το περιεχόμενο του "ΟΧΙ". Μέσα στις επόμενες ημέρες αυτό θα καταστεί απολύτως ξεκάθαρο, εκτός απροόπτου. Η παραμονή στην ΕΕ και την Ευρωζώνη συνεπάγεται τα μέτρα. Και από την στιγμή που αυτό το πλαίσιο είναι αποδεκτό από την τωρινή κυβέρνηση, είναι αναπόφευκτο ότι θα λάβει τα μέτρα. Κάτι τέτοιο αποτελεί σίγουρα παραπλάνηση του κόσμου εκείνου που όντως δεν επιθυμούσε άλλο μνημόνιο. Ωστόσο, η ζωή δεν τελείωσε χτες και η ιστορία τραβάει προς τα μπρος, με ή χωρίς εμάς. Όποιος πραγματικά δεν δέχεται άλλο μνημόνιο θα συνεχίσει να τα πολεμάει και να τραβάει και εμπρός τον κόσμο επί παντός καιρού.

~Οδυσσέας Διαμάντης